Teşekkürler Şair Nedim

Td user larından Şair Nedim nickli abimizin sitenın bir bölümüne yazdıgı bır yazı beni acaip etkiledi.İzin fln almadım kendısınden bunu buraya koymak ıcın cunku tanısmıyoruz..İnş duyarsa bir gün bir rahatsızlık duymaz.

...
avuçlarıma cam kırıkları doldurdu ve bunu ölünceye dek sakla emi diyerek avucumu ters bir yumruk biçiminde sıktı.. oha kızım oha! çok acıdı lan diyecektim, mal gibi yüzüne bakıp peki dedim.. elimden süzülen kan damlaları ile çocukluğuma doğru koşmaya başladım... çocukluğumun camisi'ni bulacak elimi şadırvanda ki çeşmeye uzatacak ve öylece kanın akıp gitmesini seyredecektim..

sonra arka fon değişti birden, kalabalık bir cami avlusu'nun tam ortasında elimi ters yumruk yapmış cam parçası kesin içerde kaldı, o cam yürür vücutta, kalbe kadar gider anasını satıyim diye düşünürken, zeynep teyzemin öldüğünü fısıldadı biri kulağıma.. işte ölümle aklım başımdayken ilk kez tanışmıştım.. üstelik zeynep teyzem en son ölecekler arasında ilk beşe girerdi.. çünkü çocukları ufaktı ve tanrı çocuklara acı çektirmezdi... yeşil bir tülbent'di ölüm, tabut'un üzerinde..ve boğazım düğüm düğüm.. belliki cam parçası yüreğime ulaşmış, derin bi çizik atmıştı..

sevdiklerimin en sevdiği yer mezarlardı, ve mezar fonu arkamda beni hiç yalnız bırakmayacaktı..alışmıştım bir bakıma.. öylesine ki, ezbere bildiğim mezar taşları bile vardı hiç tanımadığım insanların..aslında üniversite'de cenaze işleri fakültesi olmaması ne tuhaf, olsa mesela benim hayat okulu puanım çok yüksek olduğundan kesin birinci girerdim o bölüme...

en kötüsü çocukken pek dua'da bilmiyosun ya, etrafında herkes mırıl mırıl bişeyler okuyor, ben direk konuşurdum o vakitler tanrıyla.. pek tatmin edici yanıtlar alamazdım ama ne varsa içimde dökerdim o an.. o çok iyi biri'dir derdim cümlemin başında.. lütfen o'na da babam gibi iyi bak.. ve lütfen bi dahaki sefer bizim mahalleden enisin babası'nı öldür!.. çünkü çok kötü birisi o ...

geçer sandım zamanla.. bu trajedi biter ve ben'de normal biri olurum artık.. ama izi kaldı..tıpkı elimde ayağımda duran o kesikler gibi, yüreğimde izi kaldı.. az önce bir tabut sessiz sedasız önümden geçti.. ve yine bir tülbent duruyordu tabut'da.. ölüm bu kez siyah'tı.....