25 Mayıs 2008 Pazar

Teşekkürler Şair Nedim

Td user larından Şair Nedim nickli abimizin sitenın bir bölümüne yazdıgı bır yazı beni acaip etkiledi.İzin fln almadım kendısınden bunu buraya koymak ıcın cunku tanısmıyoruz..İnş duyarsa bir gün bir rahatsızlık duymaz.

...
avuçlarıma cam kırıkları doldurdu ve bunu ölünceye dek sakla emi diyerek avucumu ters bir yumruk biçiminde sıktı.. oha kızım oha! çok acıdı lan diyecektim, mal gibi yüzüne bakıp peki dedim.. elimden süzülen kan damlaları ile çocukluğuma doğru koşmaya başladım... çocukluğumun camisi'ni bulacak elimi şadırvanda ki çeşmeye uzatacak ve öylece kanın akıp gitmesini seyredecektim..

sonra arka fon değişti birden, kalabalık bir cami avlusu'nun tam ortasında elimi ters yumruk yapmış cam parçası kesin içerde kaldı, o cam yürür vücutta, kalbe kadar gider anasını satıyim diye düşünürken, zeynep teyzemin öldüğünü fısıldadı biri kulağıma.. işte ölümle aklım başımdayken ilk kez tanışmıştım.. üstelik zeynep teyzem en son ölecekler arasında ilk beşe girerdi.. çünkü çocukları ufaktı ve tanrı çocuklara acı çektirmezdi... yeşil bir tülbent'di ölüm, tabut'un üzerinde..ve boğazım düğüm düğüm.. belliki cam parçası yüreğime ulaşmış, derin bi çizik atmıştı..

sevdiklerimin en sevdiği yer mezarlardı, ve mezar fonu arkamda beni hiç yalnız bırakmayacaktı..alışmıştım bir bakıma.. öylesine ki, ezbere bildiğim mezar taşları bile vardı hiç tanımadığım insanların..aslında üniversite'de cenaze işleri fakültesi olmaması ne tuhaf, olsa mesela benim hayat okulu puanım çok yüksek olduğundan kesin birinci girerdim o bölüme...

en kötüsü çocukken pek dua'da bilmiyosun ya, etrafında herkes mırıl mırıl bişeyler okuyor, ben direk konuşurdum o vakitler tanrıyla.. pek tatmin edici yanıtlar alamazdım ama ne varsa içimde dökerdim o an.. o çok iyi biri'dir derdim cümlemin başında.. lütfen o'na da babam gibi iyi bak.. ve lütfen bi dahaki sefer bizim mahalleden enisin babası'nı öldür!.. çünkü çok kötü birisi o ...

geçer sandım zamanla.. bu trajedi biter ve ben'de normal biri olurum artık.. ama izi kaldı..tıpkı elimde ayağımda duran o kesikler gibi, yüreğimde izi kaldı.. az önce bir tabut sessiz sedasız önümden geçti.. ve yine bir tülbent duruyordu tabut'da.. ölüm bu kez siyah'tı.....

15 Mayıs 2008 Perşembe

Hani bi gönülde iki aşk olmaz fln derlerya.Hep gulup gectım bu tıp seylere.Dogum yerım Şişli kütüğüm Eyüpte Çocuklugumun buyuk bır kısmını mecıdıyekoyde gecırmemden kaynaklı Galatasaraylı,Oturdugum semtten dolayıda Eyüpsporluyum.İkisi olurda bir gun karsı karsıya gelırse(Galatasaray bir gun 2 b ye duserse) kimi tutarım onu hıc bılmıyorum ama Eyüp biraz daha agır basıyor sankı.Sami Yen in kale arkasında 10 sanıye görülebilicek bir goruntu ıcın yıllarca Turkıyede gitmedigi deplasman kalmayan abilerimizin nasihatlarıyla,anılarıyla,mutlu ve kötü gunlerıyle sevdık takımımızı.En son sampiyonluk yasadıgımızda (2002) daha yenı yenı delıkanlılıga adım atıyordum.Stattan gelen seyırcılerımızın semtte yıllardır cekılen cıleye ınat bagır-çagır yuruyuslerı gıtmez aklımdan.Semtin önde giden abilerinden kepce Mehmet in o yıl İzmitte Körfez bld macında trıbunde metrelerce suruklenıp gözaltına alınmasına inat sevdık Eflatunla-Sarıyı..Kimse bizi istemezken cıkıp esnaftan ricayla aldıgımız 3-5 kurusla İnegole gitmeyı sevdik,Gebzede polısten bıber gazı yeme ıhtımalını sevdık,Feshanede Karagumruk seyırcısını Balata kadar kovalamana hasta olduk..
Biz senin herseyını sevebildik,herseyıne katlanabıldık ama, bir türlü güldürmedin yüzümüzü her zamanki gibi bu yılda..Başkan bu sene olmadı seneye kesin çıkarız politikalarını gorsel yayınlarda devam ettiredursun,bizim karnımız coktan tok böyle seylere ve hep bir agızdan soyluyoruz son kere..
''Aşkımız renklere sizlere değil''