skip to main |
skip to sidebar
"...
bir rüya bir ümide yaslanıp yaralandık
tutunduk sevgilere düşe kalka
hep yol aldık
yenilme gel yenilme
belki de aldatıldık
belki dünya hiç dönmüyor
imkansız yanıldılar
ölüm yok ölünmüyor
imkansız ah imkansız
gel uçurtma bayramları var
haydi sevin de gel
ölümsüz özgür çocukluğuna
yeniden yol ver
haydi koş haydi gel
bir avuç sevinç al annenden
bana da biraz ver
öylesine öylesine yalnızız ki
şu koskocaman şehir ve biz bak ne olur
bari sen gel
..."
Büyümeye bu özlem,bu özenti niye? Çocuk
Sen küçüksün,dünyan büyük,
Dünyan temiz pak,
Bütün renklerin pembe-beyaz ak
Acı yeşilleri tanımazsın,
Siyahlar senden uzak...
Düştüğün için ağlama,
Bu düşüş düşüş değil,
Ellerin kirlendiyse üzülme.
Yüzün ak ya.
Elbiselerin kirlendiyse ne çıkar,
Yüreğin pak ya.
Oyuncağın kırıldıysa ne olur?.
Büyüde gör.Kalbini kırar eller,
Bir anlık zevkleri için,
Bir ömrü nasıl zindan ederler,
Büyümeye özenme çocuk...
İnsanlar büyüdükçe küçülürler,
Üstleri temizlendikçe,içleri kirlenir.
Para denir,şöhret denir,aşk denir,
Cümle iyilikler menfaatlerde erir.
Büyümeye özenme çocuk...
Bir büyürsen,küçülemezsin,
BÜYÜME ÇOCUK...